[12-02-2023] Verslag ATB-A groep.

Vanmorgen rond 8.30 vertrokken wij met 7 rijders van de Djump voor de Hel van Bamor tocht.

Nog geen 2km na het vertrek was er pech.

Een ketting was van het voorblad afgeschoten.

Even stoppen ketting erop en weer door.

Een km later weer pech, weer een ketting van het voorblad afgeschoten.

Het was gelukkig dezelfde persoon die pech had.

Even stoppen ketting erop en weer door.

Weer een km later, pats een kettingbreuk.

Helaas of gelukkig was het weer dezelfde persoon die pech had.

Omdat we met elkaar rijden hebben we van alles bij ons om deze tegenslagen te boven te komen.

Er werd nog een zoektocht uitgevoerd om het missende deel (de verbindingsschakel) te vinden.

Harry met een gereedschapstas en knapzak waar van alles inzit.

Marc met een chirurgisch setje.

Met een chirurgische precisie werd de ketting door de eigenaar van de fiets (zonder verdoving, dus geen verkoevertijd en dus meteen na de operatie weer inzetbaar) gemaakt met spullen vanuit de groep.

De rest van de groep stond er als chirurgen in opleiding omheen en gaven zonder blikken of blozen tips aan de acterende chirurg.

Nu blijft in het midden of de opmerkingen allemaal even bruikbaar waren door het ontbreken van enige fietsreparatie intelligentie, maar uiteindelijk was de ingreep afgerond en konden wij na een kleine ruk om te kijken of de hechtingen goed geplaatst waren door met de tocht.

Rond kwart voor 9 vertrokken wij vanaf het industrieterrein van Deurne voor de Hel van Bamor tocht.

Een tocht die zich kan laten omschrijven als een mooie tocht met weidse vergezichten, mooie bospartijen en een bochtig parcours.

Via het Zandbos naar Bakel om daarna langs de golfbaan richting de Mortel af te buigen.

Halverwege de tocht was er weer heerlijke koffie verzorgd door de vaste koffiezetter voor onderweg.

Na een paar jaloerse blikken van mede Atb’ers vervolgden wij onze tocht.

Tot op dat moment was het een mooi droog parcours maar er waren een paar vochtigere doorsteken.

Niet iedereen wilde daar zomaar door heen knallen.

Bang dat de fiets te vies zou worden werd door een lid een omweg gevonden.

Daarna volgde een mooi stukje langs een kleine stroom waarvan de naam bij de schrijver van dit stuk niet bekend is helaas.

Tijdens het voorrijden op vrijdag bleek dat een deel van het parcours meer iets weg te hebben van een veldritparcours waar de fiets geschouderd moest worden.

Dat gedeelte hebben wij in dit geval rechts laten liggen.

Het laatste deel om Berkendonk heen en weer richting de Djump voor de natuurlijk weer prima verzorgde koffie door Johnny.

Tot de volgende rit